Tytuł: Dialogi
Autor: Konfucjusz
Wydawnictwo: Hachette
Moja ocena: 10 - arcydzieło
Odkąd byłam mała interesowałam się kulturą Japonii i Chin. Nie wiem czemu, ale ciągnęło - i dalej ciągnie - mnie w tamte rejony. Również odkąd pamiętam interesowały mnie nauki Konfucjusza. Niestety Internet nie był łaskaw udzielić mi jakiegoś konkretnego źródła, w którym byłyby wypisane nauki, a jedynie zbiór co poniektórych cytatów, w gruncie rzeczy niewiadomego pochodzenia. I oto nadszedł dzień, w którym w moje ręce wpadła ta książka!
Kolejna niecodzienna pozycja na mojej liście. W tym opasłym parusetstronicowym tomiszczu znajdują się dialogi Konfucjusza. Okazało się, że nie są to takie cytaty jakie sobie wyobrażałam. Oczywiście jak już wgryzłam się w lekturę, nie rozczarowałam się. Książka zawiera dialogi, czyli rozmowy Konfucjusza z jego uczniami lub dialogi jego uczniów. Często są przedstawiane sytuacje, w jakich doszło do wypowiedzenia danych słów. Oczywiście nie wszystko dało się zrozumieć. Część była bezpośrednio powiązana z kulturą Chin oraz dynastiami i stosunkami, jakie panowały w danej chwili w państwie. Niestety nie posiadam aż tak rozległej wiedzy na temat historii Chin, żeby zawsze wyłapywać sens wypowiedz, jednak takie dialogi stanowiły mniejszą część książki. Większa odnosiła się do tego, jakim w życiu powinno się być. Oczywiście czasy się nieco zmieniły, ale niektóre rzeczy pozostają niezmienne niezależnie od epoki, wieku czy ery.
Moim zdaniem lektura jest ciekawa, lekka i dająca do myślenia. Niestety nie należy jej czytać zbyt szybko. Ja czasem czytałam niektóre dialogi po kilka razy, by zrozumieć o co w nich chodzi. Niemniej jednak książka jest jedną z ważniejszych dla mnie, jakie czytałam.
Serdecznie polecam.
